Budzą się z zimowego snu i zostawiają ślady. Jak je rozpoznać?

Bieszczady to jedyne takie miejsce w Polsce pod względem flory i fauny. Budzi to zachwyt miłośników przyrody. Leśnicy jednak wraz z nastaniem wiosny przestrzegają turystów. Marzec i kwiecień to okres, w którym szczególnie trzeba uważać na dzikie zwierzęta.

Niedźwiedzie to jedne z najpotężniejszych ssaków drapieżnych na terenie Polski. Dorosłe samce mogą osiągać wagę do ponad 400 kg, a długość ich ciała często przekracza nawet dwa metry. Na zimę zwierzęta zapadają w sen zimowy — zmniejsza się wtedy ich częstotliwość oddechów i tętno, a temperatura ciała się obniża. Zimują w kryjówkach zwanych gawrami. Są to często gęste młodniki, jaskinie, wykroty czy spróchniałe pnie drzew. Jeśli zima jest cieplejsza, nie wszystkie niedźwiedzie zimują.

Marzec i kwiecień to okres, kiedy zwierzęta powoli budzą się do życia. Opuszczają gawry, a ich organizm po miesiącach uśpienia domaga się sporej dawki energii. Niedźwiedzie potrafią przemierzać duże odległości w poszukiwaniu pożywienia, a aktywne są w dzień i w nocy.

O ostrożności przypomina Kazimierz Nóżka z Nadleśnictwa Baligród na opublikowanym na Facebooku ciekawym, edukacyjnym nagraniu.

Wiosna na górskich szlakach to jeden z najpiękniejszych okresów, a każdego roku w tym terminie mnóstwo turystów odwiedza Bieszczady, aby cieszyć się budzącą się do życia przyrodą. Leśnicy jednak ostrzegają szczególnie przed wygłodniałymi niedźwiedziami, które w tym okresie mogą być agresywne i nieprzewidywalne. Z tego powodu warto zachować zwiększoną ostrożność i zwrócić uwagę na znaki, które powiedzą czy w okolicy nie grasuje niebezpieczne zwierzę.

W lasach obecność niedźwiedzi najprościej jest zauważyć dzięki sporym, charakterystycznym tropom, które pozostawiają po sobie w miękkim, błotnistym gruncie. Można je zauważyć na polanach międzyleśnych, drogach, a także w pobliżu strumyków i rzek.

Na szlakach wiosną można również spotkać rozkopane mrowiska oraz kępy ziemi, które są świadectwem tego, że wygłodniały niedźwiedź szukał pożywienia. Silne zwierzęta często przewracają też pnie drzew, aby znaleźć owady oraz ich larwy. Zdesperowane przez głód mogą też żywić się zeszłorocznymi owocami.

Znakiem, że na danym obszarze przebywa niedźwiedź, mogą być również odchody, które zawierają w sobie resztki roślin, sierść albo chitynowe pancerze owadów.

Podczas wizyty w Bieszczadach należy trzymać się wyznaczonych szlaków oraz ścieżek. Lepiej nie zapuszczać się w dzikie części lasu, ani schodzić z uczęszczanych dróg. Spotkanie z niedźwiedziem może nie być miłą niespodzianką.

Źródło: wbieszczady.pl, polskiwilk.org.pl