Ta roślina powoduje dotkliwe oparzenia. Podczas upałów omijaj z daleka

Dyptam jesionolistny to rzadki gatunek w środowisku naturalnym. Wiele osób decyduje się jednak uprawiać go w swoim ogrodzie, ze względu na piękne kwiaty, a także atrakcyjne zielone ulistnienie. Wymaga jednak sporej ilości słońca oraz ciepła, aby prawidłowo się rozwijać. Należy pamiętać, że podczas upalnych dni może stanowić dla nas zagrożenie.

Dyptam jesionolistny to rzadka roślina chroniona, która zaskakuje swoimi właściwościami. Wydziela olejki lotne, które podczas upalnych dni stają się łatwopalne. Dotknięcie rośliny, kiedy temperatury są wysokie, grozi dotkliwym poparzeniem (fotodermatozą). Z tego powodu, jeśli zamierzamy posadzić go w swoim ogrodzie, lepiej wybrać miejsce, w którym nie dostaną się do niego domowe zwierzęta oraz dzieci.

Olejki eteryczne sprawiają, że w cieplejszych klimatach, podczas upałów może dojść do samozapłonu rośliny. Pojawia się wtedy niebieski płomień, który jak okazuje się, nie jest w stanie zaszkodzić roślinie. To właśnie dlatego dyptam znany jest również jako krzew Mojżesza.

Zobacz także: Wyglądają niepozornie, ale są toksyczne. Nie wolno ich dotykać

Dyptam jesionolistny może dorastać do ok. 80 cm wysokości. Na pędach najczęściej w czerwcu i lipcu pojawiają się kwiaty w różnych kolorach — białe, różowe czy purpurowe. Charakteryzują się pięknym zapachem o cytrynowych i cynamonowych nutach.

Mimo że dyptam jesionolistny to roślina trująca, od wieków stosowana była w medycynie ludowej. Właściwości miały nie tylko jej kwiaty, ale także kłącza. Stosowano je w postaci okładów na ukąszenie przez żmiję, a także przy zatruciach. Nasiona dyptamu używano w leczeniu epilepsji, a podczas epidemii dżumy robiono z nich napar, który miał chronić przed chorobą. Z kolei olejek eteryczny zawarty w kwiatach pomagał przy bólach związanych z chorobami reumatycznymi.

Dyptam jesionolistny występuje w Polsce na stanowiskach wyspowych, które znajdują się poza północną granicą jego zasięgu. Badacze podejrzewają, że przywędrował do nas we wczesnej fazie okresu polodowcowego, z południowego wschodu przez Podole albo z południa, przez Bramę Morawską.

To ciepłolubna i światłolubna roślina. Rośnie na glebach bogatych w węglan wapnia, a nawet na podłożu gipsowym. Można spotkać ją pośród ciepłolubnych zarośli, a także w widnych lasach.

Jej jednym z największych wrogów jest cień. Przez brak słońca przestaje kwitnąć, a w wyniku tego nie tworzy owoców. Kępy dyptamu zamierają i są wypierane przez inne, ekspansywne gatunki. Jest to gatunek chroniony już od wielu lat. Wymaga aktywnego działania, które skupia się na zahamowaniu postępującej sukcesji roślinności leśnej. W środowisku naturalnym często niszczony jest przez człowieka, który zrywa kwiatostany dyptamu albo wykopuje całą roślinę.

Źródła: ogrod.uw.edu.pl