Tutaj powstało dzieło Kopernika. Jest nazywane duchową stolicą Warmii

Frombork leży na północnym zachodzie Warmii, nieopodal Zalewu Wiślanego. Choć dziś liczy niespełna 2500 mieszkańców, przez wieki było to naukowe i duchowe centrum regionu. Już w XIII wieku osiedlili się tu biskupi warmińscy, a Wzgórze Katedralne stało się jednym z najważniejszych ośrodków Kościoła na tych ziemiach.

Dominującą częścią panoramy miasta jest monumentalna Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja Apostoła. Jest to gotycki klejnot Warmii. To właśnie w cieniu tej majestatycznej budowli Mikołaj Kopernik spędził znaczną część swojego życia.

Mikołaj Kopernik urodził się w Toruniu w 1473 roku. Do Fromborka przybył w 1510 roku, gdzie pełnił stanowisko kanclerza kapituły oraz był kanonikiem warmińskim. Mieszkał tam aż do swojej śmierci w 1543 roku. Choć jego obowiązki obejmowały głównie sprawy administracyjne i kościelne, miasto stało się dla niego czymś znacznie więcej, niż miejscem pracy. Z wieży kanonickiej, w której mieszkał, Mikołaj Kopernik obserwował gwiazdy i badał ruch ciał niebieskich.

To właśnie tutaj, w pięknym Fromborku, powstało jego przełomowe dzieło "De revolutionibus orbium coelestium"("O obrotach ciał niebieskich"). Była to książka, która zburzyła geocentryczny porządek świata. Kopernik udowodnił, że to nie Słońce krąży wokół Ziemi, ale Ziemia krąży wokół Słońca. Cicha rewolucja, która zrodziła się we Fromborku, zmieniła oblicze nauki. Pierwsze wydanie ukazało się 21 marca 1543 roku w Norymberdze.

Dziś Wzgórze Katedralne we Fromborku jest jednym z najcenniejszych zespołów architektonicznych w Polsce. Oprócz katedry znajdują się tu dawne rezydencje kanoników, dzwonnica z punktem widokowym, planetarium i Muzeum Mikołaja Kopernika. W muzeum można zobaczyć rekonstrukcję jego gabinetu oraz instrumentów astronomicznych, którymi się posługiwał w XVI wieku.

Ze wzgórza rozciąga się malowniczy widok na Zalew Wiślany. Ten krajobraz przez lata towarzyszył astronomowi podczas obserwacji nieba.

Ciekawostką jest, że Mikołaj Kopernik został pochowany w nieoznakowanym grobowcu pod podłogą bazyliki. Przez lata próbowano go odnaleźć. Udało się to dopiero w 2005 roku, choć ostateczne potwierdzenie nadeszło w 2008 roku. Było to możliwe dzięki przypadkowemu odnalezieniu manuskryptu "Calendarium Romanum Magnum" należącego do Kopernika i wypełnionego jego notatkami. Pomiędzy stronami zauważono kilka włosów. Eksperci zbadali obecne w nich DNA i stwierdzili, że jest zgodne z DNA szczątków znalezionych w bazylice.

Źródła: dziennikelblaski.pl, pph.info.pl, frombork.art.pl, encyklopedia.warmia.mazury.pl