Jadowita ryba pojawia się w Bałtyku. Może dotkliwie poparzyć
Ostrosz łac. Trachinus draco, to najbardziej jadowita ryba występująca w europejskich wodach morskich. Jej jad może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Występuje głównie na większych głębokościach, dlatego tylko nieliczni mogą zetknąć się z tym podwodnym drapieżnikiem. Skąd ta jadowita ryba wzięła się w Bałtyku i dlaczego jest niebezpieczna dla człowieka?
Ostrosz zamieszkuje strefę przydenną słonych wód. Występuje głównie na północnych wodach Atlantyku, ale także w Morzu Śródziemnym oraz Morzu Czarnym. Na Bałtyku pojawia się stosunkowo rzadko, głównie w zachodniej części akwenu. W polskiej strefie ekonomicznej ostrosz jest spotykany sporadycznie, a doniesienia o jego połowach pojawiają się raz na kilka lat.
Latem ostrosz spotykany jest na głębokości do 15 metrów, rzadziej do 30 metrów, natomiast zimą schodzi nawet na 150 metrów. Dzięki temu ryzyko przypadkowego spotkania tej jadowitej ryby jest niewielkie. Najbardziej narażeni na kontakt z nią są rybacy, którzy już w 60. latach ubiegłego wieku znajdywali je w swoich sieciach.
Przeczytaj także: Ten jadowity ssak żyje w Polsce. Jego obecność to ważny sygnał
Ostrosz preferuje piaszczyste lub muliste dno, gdzie prowadzi samotniczy tryb życia. Ryba poluje, zagrzebując się w piasku i czyhając na ofiary, którymi są głównie skorupiaki oraz drobne ryby. Rozród tej jadowitej ryby przypada na okres od czerwca do sierpnia. Jej ikra jest pelagiczna, co oznacza, że unosi się w toni morskiej. Na wolności ostrosze mogą dożyć nawet 14 lat, a dojrzałość płciową osiągają między pierwszym a trzecim rokiem życia.
Ostrosz charakteryzuje się stosunkowo dużą głową z szerokim, skośnym otworem gębowym skierowanym ku górze i dużymi oczami, które są umieszczone wysoko na głowie. Na ich górnej krawędzi znajdują się niewielkie kolce. Grzbiet ostrosza ma barwę zielonkawo- lub żółtawobrązową, boki są żółtawobiałe i pokryte ciemnymi prążkami, natomiast spód ciała jest jaśniejszy. Jego ciało jest wydłużone i bocznie spłaszczone.
Płetwa grzbietowa ostrosza składa się z dwóch części: przednia jest krótka i posiada od 5 do 7 kolców jadowych, natomiast tylna jest długa i zawiera od 29 do 34 miękkich promieni. Płetwy brzuszne znajdują się pod gardłem, a płetwa odbytowa ma 2 kolce oraz od 28 do 34 miękkich promieni. Kolec jadowy występuje również na pokrywie skrzelowej. Samice są zazwyczaj nieco większe od samców i mogą dorastać nawet do 40 cm długości.
Ostrosz wykorzystuje swój jad do polowania oraz odstraszania drapieżników. Podczas polowania (lub w chwili zagrożenia) kolce jadowe uwalniają wydzielinę, która zawiera silne neurotoksyny, paraliżujące ofiarę. Ukłucie człowieka przez ostrosza wywołuje silny ból i obrzęk oraz może powodować niewydolność oddechową, a w skrajnych przypadkach nawet śmierć.
W sytuacji ukłucia przez ostrosza zaleca się zanurzenie rany w gorącej wodzie (40–45°C), ponieważ ciepło neutralizuje część toksyn. Nie powinno się wówczas uciskać rany, ponieważ przez to jad może rozprzestrzenić się szybciej. Po ukłuciu przez ostrosza należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, nawet jeżeli nie wystąpiła silna reakcja alergiczna.
Źródła: ekologia.pl, wedkarskiswiat.pl
Zobacz też:
Odkryli dziwne morskie organizmy. Tajemniczy ekosystem ukrywał się pod lodem
Budzą się z zimowego snu i zostawiają ślady. Jak je rozpoznać?