Jak odróżnić lisówkę pomarańczową od kurki? Oba grzyby są niezwykle podobne

Lisówka pomarańczowa to grzyb należący do rodziny lisówkowatych. Jego wygląd może przywodzić na myśl pieprznika jadalnego, czyli lubianą przez wiele osób kurkę. Kapelusz lisówki osiąga zwykle średnicę od 2 do 7 cm. Pod nim znajdują się cienkie blaszki. Barwa kapelusza może różnić się w zależności od konkretnego okazu. Najczęściej jednak przybiera odcienie koloru żółtego i pomarańczowego. Pomarańczowy trzon lisówki przeważnie ma wysokość od 3 do 5 cm – u młodych osobników jest pełny, a u starszych pusty. Lisówka ma miąższ koloru białego lub kremowego. 

Lisówka pomarańczowa występuje w lasach iglastych i mieszanych. Można ją spotkać nieopodal jodeł, sosen czy buków. Lisówka pojawia się w okresie od września do listopada. 

Jak odróżnić lisówkę pomarańczową od kurki? Najlepiej zwrócić uwagę na wygląd trzonu. U kurki jest on nieco grubszy, pełniejszy oraz bledszy niż kapelusz. Jeśli chodzi o lisówkę, rzeczony kapelusz ma intensywniejszy, pomarańczowy kolor. Jest on także bardziej elastyczny, niż u kurki (w jej przypadku może być bardziej kruchy i łamliwy). Warto również zaznaczyć, że kurka ma charakterystyczne listewki zbiegające na trzon. Lisówka z kolei ma cienkie blaszki, które są rozmieszczone bliżej siebie. Ponadto kurka odznacza się lepiej wyczuwalnym zapachem.

Przeczytaj też: Ten muchomor klonuje się na potęgę i jest inwazyjny. Rośnie w Polsce

Konsumpcja lisówki pomarańczowej jest niewskazana. Ów grzyb uznaje się za niejadalny, a jego spożycie może doprowadzić do wystąpienia pewnych nieprzyjemnych dolegliwości. Mowa tutaj przede wszystkim o objawach ze strony układu pokarmowego. Zjedzenie lisówki przyczynia się do wystąpienia wymiotów, biegunki oraz bólu brzucha. Owe symptomy mogą pojawić się w ciągu kilku godzin od posiłku. 

Ze względu na to, że lisówka pomarańczowa jest podobna do kurki, należy zachować ostrożność w trakcie grzybobrania. Jeśli nie mamy stuprocentowej pewności co do gatunku znalezionego grzyba, należy pozostawić go na miejscu. W przypadku wątpliwości znalezione okazy możemy zabrać do najbliższej stacji sanitarno-epidemiologicznej. W owym miejscu można uzyskać pomoc doświadczonym pracowników, którzy ocenią, czy dane grzyby są jadalne.

Źródło: national-geographic.pl, gov.pl