Naukowcy sprawdzili reakcje wilków na człowieka. Wyniki jednoznaczne

W ostatnich latach populacja wilków w Polsce stopniowo rośnie, a do tych samych lasów, w których przebywają drapieżniki, chodzą ludzie. Coraz częściej dochodzi do spotkań i zaczęły pojawiać się wątpliwości, czy wilk boi się człowieka. Niektórzy są też zdania, że populacja zwierząt wzrosła bardziej, niż przedstawiają to statystyki.

Zespół naukowców postanowił lepiej się temu przyjrzeć. W efekcie wiadomo, że wzrost populacji wilków nie jest tak duży, jak się wydaje. Jednak rozwinęła się technologia, w tym monitoring, a ludzie coraz częściej wędrują po lasach i poszerzają zabudowę, wchodząc na dziksze tereny. Tym sposobem powstaje wrażenie, że wilków jest znacznie więcej niż w rzeczywistości.

Do tego dochodzi kwestia młodych wilków, które nie mają jeszcze doświadczenia. To właśnie one najczęściej popełniają błędy i gubią się w terenie, przez co czasem pojawiają się we wsiach i miastach. Ich sytuacja jest o tyle skomplikowana, że muszą unikać nie tylko człowieka, ale też innych wilków.

Badania odbyły się w Borach Tucholskich, gdzie od lat w tych samych lasach przebywają wilki i ludzie. Na trasach, którymi mogły przechodzić wilki, zainstalowano fotopułapki wraz z głośnikiem. Gdy zwierzę znalazło się w odległości ok. 10 metrów, system się aktywował. Kamera nagrywała obraz, a głośnik odtwarzał ludzki głos lub naturalne odgłosy lasu, takie jak krakanie wrony. Przyrodnicy zebrali materiał, który następnie poddali szczegółowej analizie.

Istotne jest, że głośnik nie wydawał głośnych ani gwałtownych dźwięków, a jedynie symulował spokojną rozmowę. Tylko tyle wystarczyło, by wilki zaczęły uciekać w ponad 80% przypadków. Natomiast na dźwięki lasu reagowały ucieczką w zaledwie 30% przypadków. Co ciekawe, rozszerzeniem eksperymentu było zbadanie reakcji zwierząt kopytnych żyjących w Puszczy Białowieskiej na odgłos ludzi i drapieżników. W tym przypadku jelenie i żubry znacznie bardziej bały się człowieka niż wilka albo rysia.

Po tym eksperymencie wyraźnie widać, że nawet tam, gdzie wilki żyją w pobliżu człowieka, lęk przed ludźmi jest w nich wciąż silnie zakorzeniony. Jest znacznie silniejszy niż chęć zaatakowania psa, który może być traktowany jak konkurencja. Jeśli pies jest na smyczy blisko człowieka, to wilk do niego nie podejdzie.

Wyniki badań pokazują, że wilki nie przyzwyczajają się zbyt łatwo do obecności człowieka. Nie tracą instynktu unikania ludzi. Jeśli nie stworzy się dla wilka bezpośredniego zagrożenia, nie będzie sięgo dokarmiać i uszanuje się jego przestrzeń, drapieżnik nadal będzie unikać ludzi.

Jednocześnie analiza zachowań wilków pokazała, że są to stworzenia preferujące życie na uboczu, które niechętnie wchodzą człowiekowi w drogę. Teren pojedynczej wilczej rodziny, mogącej liczyć do 10 osobników, obejmuje powierzchnię ok. 300 km². Centralne 50 km² traktowane jest jako schronienie z norami i miejsce do wychowywania młodych. Pozostała przestrzeń to tereny łowieckie. Jedynie ich zewnętrzne krawędzie mogą nachodzić na teren łowiecki innej watahy.

Wilki są inteligentnymi zwierzętami. Człowiek latami polował, aż niemal zupełnie zniknęły z terenu Polski. Nauczyły się, że ludzie są dla nich zagrożeniem. Jeśli usłyszą człowieka w stosunkowo bliskiej odległości, zaczną uciekać. Jeśli będą stały nieco dalej, mogą chwilę przypatrywać się człowiekowi, a raczej spróbują go wywęszyć, bo wzrok mają stosunkowo słaby. Gdy zorientują się, kogo spotkały na swojej drodze, odejdą.

Źródła: lasy.gov.pl, ekoetos.pl, dzikiezycie.pl, naukawpolsce.pl, zawszepomorze.pl