Nie pomyl jej z czosnkiem niedźwiedzim. Ta roślina jest mocno trująca

Ciemiężyca zielona występuje w górach Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce jej największe populacje znajdują się w Tatrach, Sudetach i Bieszczadach, a jej północna granica zasięgu przebiega przez Wyżynę Lubelską i Polesie Zachodnie. Najwyższe stanowisko ciemiężycy odnotowano na Błyszczu na wysokości 2159 m n.p.m. Najczęściej rośnie na górskich łąkach, w zaroślach kosodrzewiny, przy strumieniach oraz w świetlistych lasach.

Duże skupiska rośliny można znaleźć wzdłuż granicy Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz m.in. w Dolinach: Kościeliskiej, Małej Łąki, Bystrej i Strążyskiej. W Sudetach ciemiężyca pojawia się głównie w wyższych partiach gór, między innymi w Górach Stołowych, Masywie Śnieżnika i Karkonoszach. Jest objęta ochroną we wszystkich parkach narodowych, w których występuje.

Ciemiężyca zielona to roślina osiągająca nawet 2 metry wysokości, choć w cienistych miejscach rośnie znacznie niższa. W Polskich warunkach klimatycznych osiąga średnio ok. 50 cm. Kwiaty ciemiężycy są drobne, żółtozielone lub kremowe, osadzone gęsto na wysokim i wiechowatym kwiatostanie. Okwiat składa się z sześciu działek, a pręciki mają duże, nerkowate pylniki w kolorze żółtym.

Liście ciemiężycy zielonej są ułożone skrętolegle i charakteryzują się kilkoma cechami – są duże, eliptyczne i silnie pofałdowane, z wyraźnie widocznymi nerwami biegnącymi równolegle od nasady aż do końca blaszki. Od spodu są delikatnie owłosienie. Ze względu na kształt liści niekwitnące okazy ciemiężycy bywają mylone z czosnkiem niedźwiedzim, co może się okazać tragiczne w skutkach. 

Ciemiężyca zielona zawiera alkaloidy steroidowe, które są silnie toksyczne dla ludzi i zwierząt. Spożycie rośliny może prowadzić do:

• nudności;
• wymiotów;
• zawrotów głowy;
• spadku ciśnienia krwi;
• zaburzeń rytmu serca;
• porażenia układu nerwowego;
• w skrajnych przypadkach – do śpiączki i śmierci.

Szczególne zagrożenie stanowi pomylenie ciemiężycy z czosnkiem niedźwiedzim. Ich liście wyglądają podobnie, jednak czosnek po roztarciu wydziela intensywny zapach, podczas gdy ciemiężyca jest bezwonna. Jeżeli nie ma się pewności, co do znalezionego gatunku rośliny, lepiej zostawić ją w spokoju. 

Źródła: przyrodniczo.pl, gloswielkopolski.pl