Przysmak godny cesarskiego stołu. Ten muchomor jest jadalny
Nie każdy muchomor jest zagrożeniem, którego trzeba się wystrzegać. Wśród trujących kuzynów kryje się gatunek od wieków budzących zachwyt smakoszy i mykologów. Muchomor cesarski to wyjątkowy grzyb, niegdyś podawany samym cesarzom.
Muchomor cesarski (Amanita caesarea) to jeden z najpiękniejszych i najbardziej niezwykłych przedstawicieli swojego gatunku. Złocisty kapelusz, żółte i gęste blaszki i trzon o barwie miodu sprawiają, że wygląda wyjątkowo apetycznie, wręcz królewsko.
Kapelusz ma do 20 cm średnicy i jest gładki. Kolor zmienia się z wiekiem — od jaskrawopomarańczowego, przez pomarańczowoczerwony do złotożółtego. Trzon osiąga wysokość do 16 cm i do 3 cm grubości. Ozdobiony jest pierścieniem i wyraźną pochwą u podstawy.
Muchomora cesarskiego można pomylić z trującym muchomorem czerwonym. Najwyraźniejszą różnicą są białe “plamki" na trującym grzybie, choć należy pamiętać, że mogą zostać zmyte przez deszcz.
Chociaż muchomory kojarzą się głównie z grzybami trującymi, to muchomor cesarski jest jadalny i bardzo smaczny. Już w starożytnym Rzymie uchodził za przysmak godny samego Cezara. Do dziś jest chętnie wykorzystywanym składnikiem kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej.
Ten wyjątkowy grzyb rośnie głównie na południu Europy, a rzadziej spotykany jest w Europie Środkowej i Afryce Północnej. W Polsce odnotowano tylko jedno stanowisko muchomora cesarskiego, a od ponad 60 lat uznaje się, że już u nas nie występuje.
Ciekawostką jest, że 40 lat temu mykolodzy uznali, że muchomor cesarski wciąż jest możliwy do znalezienia w polskich lasach. Ten wyjątkowy grzyb preferuje cieplejszy klimat. Biorąc pod uwagę stale rosnące temperatury, pojawienie się muchomora cesarskiego w Polsce z roku na rok jest coraz bardziej możliwe. Szczególnie że występuje również w Czechach, Niemczech i na Słowacji.
Muchomor cesarski pojawia się w lasach od czerwca do listopada. W Polsce, oprócz tego, że jest uznany za wymarły, jest również objęty ochroną. Podczas grzybobrania zawsze należy zachować ostrożność, ponieważ grzyby jadalne można łatwo pomylić z gatunkami trującymi. W razie jakichkolwiek wątpliwości można skonsultować znalezisko z najbliższym punktem sanitarno-epidemiologicznym.
Źródła: grzybofil.pl, ekologia.pl, lasy.gov.pl, encyklopedialesna.pl
Zobacz też:
Ten widok zapiera dech w piersiach. Znajduje się w Europie blisko Polski
Ten ptak powrócił po prawie 20 latach. Gatunek uznano już za wymarły
To miejsce może wkrótce przestać istnieć. Miasteczko zbudowane na skale