Szczyty, które budzą kontrowersje. Dlaczego są w Koronie Gór Polski?

Zdobycie Korony Gór Polski to cel dla wielu fanów polskich gór. Niestety z czasem lista szczytów przestała być aktualna. To jednak nie umniejsza jej znaczenia. Oto historia listy, która zmieniła podejście Polaków do polskich gór.

Wszystko zaczęło się od artykułu opublikowanego w 1997 roku w czasopiśmie "Poznaj swój kraj". Marek Więckowski i Wojciech Lewandowski zaproponowali wtedy coś, co wkrótce miała zmienić oblicze polskiej turystyki górskiej. Stworzyli listę najwyższych szczytów poszczególnych pasm górskich w Polsce, którą nazwali Koroną Gór Polski. Jej pierwsza wersja liczyła wtedy 27 szczytów. Jednak w grudniu tego samego roku podczas specjalnego spotkania redakcji "Poznaj swój kraj" oficjalnie zatwierdzono listę 28 szczytów i powołano Klub Zdobywców Korony Gór Polski.

Założeniem listy było odciążenie tatrzańskich szlaków, które wtedy cieszyły się największą popularnością. Chciano dać szansę mniej znanym, ale równie pięknym pasmom Polski. Korona Gór miała stanowić zachętę do odkrywania gór w pełnej krasie, włącznie z ich przyrodą, historią, geologią oraz lokalną kulturą. Można było zdobywać ją na różne sposoby — pieszo, na rowerze czy na nartach.

Inicjatywa powoli nabierała rozpędu, a redakcja nie tylko promowała tę ideę, ale również organizowała klubowe wyprawy, a swoim członkom oferowała zniżki na noclegi w rekomendowanych miejscach. Efekty mówią same za siebie — w 2017 do Klubu Zdobywców należało już ponad 21 tys. członków. Dzisiaj Korona Gór Polski to już klasyka, nie tylko dla górskich zapaleńców, ale również dla osób, które chcą lepiej poznać Polskę i polskie góry.

Zobacz także: Najkrótszy i najtrudniejszy szlak Korony Gór Polski. Podejmiesz wyzwanie?

Niestety z czasem lista zaczęła wzbudzać kontrowersje. Jednym z głównych zarzutów jest to, że na liście według obecnych danych nie znajdują się szczyty, które rzeczywiście są najwyższe. Twórcy listy podczas jej kompletowania brali pod uwagę nie tylko wysokość danych gór, ale również ich dostępność oraz atrakcyjność. Dzisiaj pomiary poszczególnych miejsc prowadzone są przez różne jednostki za pomocą nowoczesnych metod. Z tego powodu niektóre dane przestały być aktualne.

Jednym ze szczytów, który budzi największe wątpliwości, jest Chełmiec, reprezentujący Góry Wałbrzyskie. Jego punkt pomiarowy znajdował się na 18-metrowej wieży widokowej, przez co góra została uznana za najwyższą na tamtym terenie. Jednak najnowsze pomiary pokazały, że jego wysokość, czyli 869 m n.p.m., stawia go na drugim miejscu. Nieco wyższym szczytem jest Borowa. Warto jednak wziąć pod uwagę, że Chełmiec jest korzystnie usytuowany — znajduje się blisko  Wałbrzycha, Szczawna-Zdroju, Lubomina, Boguszowa-Gorców, przez co można łatwo i wygodnie się do niego dostać.

Podobne kontrowersje dotyczące najwyższych szczytów można znaleźć także w innych pasmach. Przykładowo, w Górach Bardzkich za najwyższy szczyt oficjalnie uznaje się Kłodzką Górę, choć w rzeczywistości wyższa jest położona nieopodal Szeroka Góra. W Górach Bystrzyckich z kolei na liście figuruje Jagodna, jednak najwyższy punkt tego pasma to bezimienny wierzchołek o wysokości 985 m n.p.m., znajdujący się nieco dalej. W Górach Świętokrzyskich sprawa została rozstrzygnięta dopiero w 2019 roku — najwyższym szczytem okazał się wschodni wierzchołek Łysicy, znany jako Agata. Z kolei w Górach Kaczawskich nowe pomiary wykazały, że wyższe od dotąd uznawanego za najwyższy Skopca jest sąsiednie Okole.

Mimo nieścisłości topograficznych Korona Gór Polskich wciąż pozostaje atrakcyjnym wyzwaniem dla miłośników górskich wędrówek, a jej ukończenie, niezależnie od dyskusji wokół konkretnych szczytów,  z pewnością można uznać za godne osiągnięcie.

Źródło: kgp.info.pl