Te miejsca w Tatrach lepiej omijać szerokim łukiem. Zagrożenie jest największe

Lawiny w Tatrach nie są zjawiskiem wyjątkowym. Schodzą dość często. Będąc na szlaku, z pewnością niejednokrotnie je zobaczysz lub usłyszysz. Towarzyszący im hałas przypomina zbliżającą się burzę. Lawiny są efektem ukształtowania terenu, ekspozycji stoków oraz zmiennych warunków atmosferycznych. Szczególnie niebezpieczne są miejsca o dużym nachyleniu, wąskie żleby oraz osłonecznione stoki. W polskich Tatrach lawiny mogą niespodziewanie zejść w każdym miejscu, ale jest kilka rejonów uważanych za szczególnie niebezpieczne.

Kasprowy Wierch to zimowa mekka narciarzy i turystów, gdzie znajduje się górna stacja kolei linowej. Jednocześnie jest to jedno z miejsc najbardziej narażonych na lawiny w polskich Tatrach. Występują tu żleby o dużym nachyleniu, a wiatr regularnie nawiewa świeży śnieg na północną i wschodnią stronę masywu. Szczególnie ryzykowny bywa rejon Goryczkowej i Gąsienicowej, gdzie duże ilości śniegu potrafią utrzymywać się długo nawet przy stosunkowo wysokich temperaturach.

Choć Dolina Pięciu Stawów przyciąga miłośników przyrody i pięknych widoków, zimą nabiera zupełnie innego oblicza. Otaczają ją strome ściany i progi skalne, które w połączeniu z głębokimi misami doliny tworzą idealne warunki do gromadzenia się ogromnych ilości śniegu. Szczególnie niebezpieczne są okolice Szpiglasowej Przełęczy oraz podejście na Zawrat, gdzie nawis śnieżny utrzymuje się dość długo.

Nieco na zachód ryzyko jest wysokie na zboczach Pośredniej Turni oraz Skrajnej Turni, z której lawiny spadają do Zielonego Stawu Gąsienicowego. Najniebezpieczniej jest jednak na trasie z Doliny Pięciu Stawów do Morskiego oka przez Świstową Kopę.

Szlak prowadzący przez Dolinę Roztoki wydaje się spokojny, ale zimą zagrożenie znacząco wzrasta, gdy nad podróżnymi wznosi się majestatyczny Wołoszyn. Śnieg zalega grubymi warstwami na stromych ścianach, a wzrost temperatury tworzy niestabilne płyty śnieżne. Przekroczenie punktu krytycznego, powodujące zejście lawiny, potrafi nastąpić szybko i niespodziewanie.

Droga od Wodogrzmotów Mickiewicza do Morskiego Oka stwarza zagrożenie, ponieważ lawiny często schodzą z grzbietu Opalonego Wierchu. Kolejne niebezpieczne miejsce to podejście na Szpiglasowy Wierch od strony Morskiego Oka. Podobnie wygląda sytuacja w żlebie Rysy prowadzącym na najwyższy polski szczyt. Ten fragment trasy, popularny wśród ambitnych turystów, zimą staje się jednym z najbardziej niebezpiecznych stoków w Tatrach. To właśnie tu lawiny często schodzą samoistnie bez udziału człowieka, a zalegająca pokrywa śnieżna potrafi osiągać znaczne rozmiary.

Niebezpieczne może być już samo przejście ze schroniska do Czarnego Stawu Gąsienicowego, zwłaszcza na odcinku od Kamienia Karłowicza. W tym miejscu lawiny są bardzo powszechnym zjawiskiem. Szczególnie trzeba uważać przy Żółtej Turni, z której lawiny często spadają do Czarnego Stawu Gąsienicowego, przecinając szlak prowadzący na Skrajną Pańszczycką Czubę i Zadni Granat.

Najbardziej lawinowe obszary Tatr mają cechy wspólne, takie jak duże nachylenie, narastające zaspy i nieodpowiednia temperatura. To nie tylko okolice 0 ^oC powodujące odwilż, ale też długotrwałe mrozy, które prowadzące do pęknięć w lodzie, których siła zaburza strukturę śniegu, doprowadzając do lawiny.

Przygotowując się do wędrówki po Tatrach, kluczowe jest śledzenie komunikatów lawinowych i pogodowych wydawanych przez TOPR. W okresie zimowym i wczesną wiosną należy zachować szczególną ostrożność. Lawina w Tatrach może niespodziewanie zejść w każdym miejscu gór. Przez najniebezpieczniejsze miejsca należy przejść przed południowym ociepleniem i nie wydawać zbyt głośnych dźwięków, które są w stanie naruszyć strukturę śniegu i spowodować zejście lawiny. Dodatkowo zaleca się, by w ekwipunku mieć detektor, łopatkę i czekan.

Źródła: natatry.pl, najednejlinie.pl, topr.pl