To najwyżej położone schronisko w Tatrach. Materiały do budowy wnoszono ręcznie
Schronisko Téryego to wyjątkowe miejsce o ponad 120-letniej historii, będące najwyżej położonym schroniskiem w Tatrach. Jego powstanie i funkcjonowanie są symbolem determinacji i pasji taterników oraz miłośników gór. Solidna, kamienna konstrukcja, surowe warunki i spektakularne otoczenie sprawiają, że tzw. Terinka jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych schronisk w całych Karpatach. Poznaj bliżej jego historię.
Schronisko Téryego, potocznie nazywane "Terinką" to najwyżej położone schronisko w Tatrach czynne przez cały rok. Znajduje się na wysokości 2015 m n.p.m. w słowackiej części Tatr Wysokich, na granicy Doliny Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina) i Doliny Pięciu Stawów Spiskich (Kotlina Piatich Spišských plies). Lokalizacja ta sprawia, że schronisko otaczają jedne z najbardziej efektownych kotłów polodowcowych w Tatrach, a krajobraz dopełniają stawy i potężne ściany Pośredniej Grani, Lodowego Szczytu oraz Łomnicy.
Schronisko wyróżnia się solidną, kamienną konstrukcją przypominającą górski bunkier, co wynika z surowych warunków klimatycznych i zagrożenia lawinowego panującego w tej części Tatr. Oferuje 24 miejsca noclegowe w kilku salach wieloosobowych, łazienkę z zimną wodą, restaurację oraz dostęp do prądu dzięki bateriom słonecznym. Schronisko Téryego jest bardzo surowe, ale niezwykle klimatyczne. Przyciąga miłośników gór, taterników i turystów szukających autentycznego górskiego doświadczenia.
Przeczytaj także: Górska polana przyprószona śniegiem? To sprawka pewnej rośliny
Do schroniska prowadzi kilka szlaków turystycznych, m.in. zielony szlak z Doliny Małej Zimnej Wody przez Schronisko Zamkovskiego (ok. 2-2,5 godziny podejścia od Zamkovskiego), który miejscami bywa stromy oraz kamienisty. Do Tetrinki prowadzi także żółty szlak przez Czerwoną Ławkę do Doliny Staroleśnej, będący jednym z najtrudniejszych szlaków tatrzańskich nawet w sezonie letnim (biegnie wąskimi, skalistymi półkami i stromymi ścianami). Schronisko stanowi doskonałą bazę wypadową na okoliczne atrakcje, takie jak Lodowa Przełęcz czy Czerwona Ławka.
Schronisko zostało wybudowane w latach 1898-1899 z inicjatywy Ödöna (Edmunda) Téryego, węgierskiego lekarza, pioniera taternictwa i zdobywcy okolicznych szczytów. Budowa była ogromnym wyzwaniem logistycznym – ponad 50 ton kamienia zostało wniesione na szczyt przez budowniczych, bez użycia ciężkiego sprzętu. Projekt schroniska wykonał architekt Gedeon Majunke, który był także jednym z inwestorów przedsięwzięcia. Uroczyste otwarcie nastąpiło 21 września 1899 roku, a patronem schroniska został sam Ödön Téry.
Początkowo schronisko miało cztery izby z czterema łóżkami każda, ale z czasem było powiększane i modernizowane (m.in. w 1932 i w latach 1984-1986). W okresie międzywojennym należało do Klubu Czechosłowackich Turystów, a podczas II wojny światowej Schronisko Téryego służyło m.in. do ukrywania polskich uchodźców z obozów jenieckich. Po wojnie przeszło pod zarząd słowackich organizacji turystycznych i do dziś pozostaje ważnym punktem na mapie Tatr Wysokich.
Źródła: portaltatrzanski.pl, travelovelove.pl
Zobacz też:
Jest pyszny, ale może poparzyć. To wyjątkowe warzywo
Ten muchomor klonuje się na potęgę i jest inwazyjny. Rośnie w Polsce
Ten gryzoń to jeden z najmniejszych ssaków na świecie. Spotkasz go w Polsce