Z roku na rok jest go coraz mniej. Polskie jezioro znika

Jezioro Powidzkie, położone w sercu Powidzkiego Parku Krajobrazowego, jest jednym z największych jezior w Wielkopolsce. Charakteryzuje się krystaliczną wodą oraz bogatym ekosystemem wodnym, w tym unikalnymi siedliskami wodnymi, takimi jak podwodne łąki ramienicowe. Wyjątkowa przejrzystość i naturalne walory przyrodnicze sprawiają, że od lat stanowi popularne miejsce wypoczynku oraz centrum turystyki wodnej.

Poza znaczeniem przyrodniczym jezioro ma również wartość historyczną. W przeszłości przebiegała przez nie granica między zaborami, dzieląc region kulturowo i administracyjnie. Dziś jednak Jezioro Powidzkie staje się granicą w sensie środowiskowym, gdyż postępująca degradacja zasobów wodnych zaczyna wyraźnie oddzielać tereny dotknięte suszą od tych, które wciąż posiadają dostęp do wody.

Poziom wody w Jeziorze Powidzkim od wielu lat systematycznie się obniża. Problem ten jest szczególnie widoczny w rejonie plaż w Anastazewie i Salomonowie, gdzie linia brzegowa cofa się w niepokojącym tempie. Główną przyczyną tego zjawiska są zmiany klimatyczne, długotrwałe susze oraz ograniczone opady, które nie rekompensują utraty wody z jeziora.

Nie bez znaczenia pozostaje również działalność człowieka. Eksploatacja złóż węgla brunatnego w Koninie znacząco wpływa na lokalną sytuację hydrologiczną. Kopalniane odpływy drastycznie ograniczają naturalne zasilanie jezior wodą gruntową, przyspieszając ich degradację. W efekcie nie tylko zmniejsza się powierzchnia jeziora, ale także dochodzi do powstawania niebezpiecznych zapadlisk, które mogą stanowić zagrożenie dla ludzi i zwierząt.

Przeczytaj także: Okrągła dziura w jeziorze. Niezwykły widok przyciąga tłumy

Spadek poziomu wody w jeziorze ma również poważne konsekwencje ekologiczne. Zmniejsza się różnorodność biologiczna danego terenu, a wiele organizmów wodnych traci swoje naturalne siedliska. Dodatkowo degradacja jeziora uderza w lokalną turystykę. Jeżeli proces cofania wody będzie postępował, region ten może stracić swoją atrakcyjność, co wpłynie na liczne przedsiębiorstwa powiązane z ruchem turystycznym.

W obliczu rosnącego zagrożenia, samorządowcy i ekolodzy podejmują działania mające na celu zahamowanie degradacji Jeziora Powidzkiego. Podczas spotkań z ekspertami i przedstawicielami administracji rządowej analizowane są możliwe rozwiązania, które mogą poprawić sytuację hydrologiczną w regionie.

Jednym z proponowanych działań jest poprawa retencji wodnej poprzez budowę zastawek i regulację gospodarki wodnej. Samorządowcy uważają, że ważnym krokiem jest także zalanie zbiorników po odkrywkach węgla brunatnego. Mogłoby to pomóc w stabilizacji zasobów wodnych w jeziorach, ciekach naturalnych oraz mokradłach. Władze lokalne wnioskują również o uwzględnienie tych działań w programach rządowych oraz o pozyskanie środków finansowych na realizację projektów hydrologicznych. 

Przeczytaj także: Nazywana królową tatrzańskich szlaków. Przyciąga turystów jak magnes

Na spotkaniach z przedstawicielami Wód Polskich oraz ministerstw omawiane są sposoby wsparcia dla regionu, jednak nie wszystkie zaplanowane inwestycje uzyskały zgodę na realizację. Samorządowcy rozważają więc możliwość przejęcia inicjatywy i realizowania części projektów na własną rękę, korzystając z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji.

Ratowanie Jeziora Powidzkiego wymaga współpracy na wielu poziomach. Konieczne jest zaangażowanie zarówno administracji rządowej, jak i lokalnych społeczności oraz organizacji ekologicznych. Jeżeli działania zostaną podjęte na czas, istnieje szansa na zahamowanie procesu degradacji jeziora i przywrócenie równowagi wodnej w regionie.

Źródło: moje-gniezno.pl, slupca.pl, radiopoznan.fm