Czerwone owoce spotkane w lesie to przysmak. Wystarczy je rozpoznać

Praktycznie każdy dobrze zna przetwory z czerwonych owoców, które często podawane są do mięs i serów. Niewiele osób jest jednak świadomych, że większość z nich zrobiona jest z popularnych leśnych owoców. Podpowiadamy, jak je rozpoznać i zbierać samemu.

Zarówno żurawina błotna, jak i borówka brusznica należą do rodziny wrzosowatych. Mimo pokrewieństwa zajmują zupełnie inne nisze ekologiczne. Żurawina występuje przede wszystkim na torfowiskach wysokich i przejściowych, czyli terenach o wysokiej wilgotności, kwaśnym pH i ubogiej zawartości składników pokarmowych. Jej cienkie, płożące się pędy i drobne liście są przystosowane do życia w warunkach torfowiskowych, często w towarzystwie mchów torfowców.

Z kolei borówka brusznica zasiedla tereny bardziej suche i kwaśne — bory iglaste, wrzosowiska, piaski, a także torfowiska przejściowe. Jej pędy są wzniesione, a liście grubsze, skórzaste, błyszczące z wierzchu i jaśniejsze od spodu. Obie rośliny są zimozielone, co oznacza, że zachowują liście przez cały rok, co jest rzadkością wśród rodzimych gatunków leśnych.

Mimo że zarówno żurawina, jak i brusznica wytwarzają jadalne jagody, ich owoce różnią się znacznie. Owoce żurawiny są większe, o cieńszej skórce i kwaśniejszym smaku, natomiast brusznica wytwarza mniejsze jagody o bardziej mączystej konsystencji i lekko gorzkawym posmaku. Istotne różnice pojawiają się także w budowie morfologicznej oraz okresie kwitnienia — żurawina kwitnie od maja do sierpnia, natomiast brusznica od maja do lipca.

Zobacz także: Ta roślina pięknie pachnie i wabi motyle. W wielu krajach jest zakazana

Borówka brusznica to gatunek o szerokim zasięgu geograficznym, występujący niemal w całej strefie umiarkowanej i chłodnej półkuli północnej. Jej obecność w lasach, zwłaszcza borach sosnowych, jest ważnym wskaźnikiem siedlisk kwaśnych i ubogich w azot.

Jako gatunek zimozielony, borówka brusznica odgrywa istotną rolę w stabilizacji warunków mikroklimatycznych ściółki leśnej oraz w retencji składników mineralnych. Jej owoce mają właściwości antybakteryjne i mnóstwo ważnych składników odżywczych, co czyni ją również cennym elementem naszej diety.

Jednak wzrost popularności żurawiny i borówki brusznicy niesie ze sobą poważne zagrożenia dla ich naturalnych siedlisk. Torfowiska to ekosystemy o niezwykle wysokiej wartości przyrodniczej. Występują tam rzadkie i chronione gatunki, takie jak modrzewnica zwyczajna, różne gatunki rosiczek, a także motyle, ważki i inne rzadkie owady.

Nadmierna ingerencja człowieka w środowisko naturalne w postaci zbieractwa, turystyki, a także zanieczyszczeń prowadzi do degradacji tych siedlisk. Tymczasem torfowiska pełnią kluczowe funkcje ekologiczne: magazynują wodę, ograniczają skutki powodzi i susz, a także pochłaniają duże ilości dwutlenku węgla, wspomagając stabilizację klimatu. Ich ochrona ma zatem znaczenie nie tylko dla zachowania bioróżnorodności, ale i przeciwdziałania skutkom zmian klimatycznych. Z tego powodu jeśli zamierzamy wybrać się na poszukiwania tych czerwonych owoców, powinniśmy zachować szacunek dla otaczającej nas przyrody.

Źródło: zielona.interia.pl, parki.lubelskie.pl