Imponująca rezydencja na Śląsku. Zbudowana w nietypowym kształcie

Pierwszy pałac z kaplicą powstał w tym miejscu w 1732 roku dla Sigismunda Nikolausa von Görtz. Jednak w latach 1882-1885 nowy właściciel Franz von Ballestrem postanowił w Pławniowicach wznieść rodową siedzibę w stylu neorenesansu północnoeuropejskiego i francuskiego. Architektem, który najprawdopodobniej podjął się tego wyzwania był Karl Heidenreich. Stworzył on pałac z charakterystycznymi iglicami oraz wieżyczkami z czerwonej cegły klinkierowej i jasnego piaskowca na rzucie podkowy. Rezydencja składa się z trzech dwukondygnacyjnych skrzydeł oraz późnobarokowej kaplicy pałacowej, która obecnie pełni funkcję kościoła parafialnego.  

Od 1945 roku na terenie pałacu w Pławniowicach mieściła się plebania, klasztor sióstr benedyktynek, a potem oo. augustianów. Natomiast w 1978 roku Diecezja Opolska stworzyła w rezydencji dom rekolekcyjny, by w 1992 roku w wyniku reformy kościelnej pałac stał się własnością Diecezji Gliwickiej. Od lat 90. XX wieku przeprowadzono gruntowny remont połączony z pracami konserwatorskimi oraz rewaloryzację 3,5 ha parku.  

W pałacu Ballestremów mieści się Ośrodek Edukacyjno-Formacyjny Diecezji Gliwickiej. Przez co bardzo często odbywają się tutaj rekolekcje, konferencje, a nawet przyjęcia okolicznościowe. Przed wycieczką do tej niebywałej rezydencji warto koniecznie zaplanować plan zwiedzania, ponieważ wnętrza pałacu są dostępne tylko w konkretnych terminach. W środku na zwiedzających czeka m.in. gabinet hrabiego, dawna jadalnia przekształcona w salę koncertową, zachwycającą zdobną sztukaterią oraz ceramicznym kominkiem z 1884 roku w Sali Zielonej czy Sala Różowa w stylu rokoko. 

Na uwagę zasługuje także spory park otaczający pałac w Pławniowicach, gdzie można spacerować licznymi ścieżkami w kierunku stawu lub udać się na Dziedziniec Maryjny, albo podziwiać posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Miłośnicy przyrody znajdą w tym parku wiele ciekawych drzewostanów jak lipę drobnolistną, grochodrzew, wiąz górski, magnolię czerwonokwiatową oraz cypryśnika błotnego.   

Źródło: zabytek.pl, dipp.info.pl, polskieszlaki.pl.