Ten gryzoń to jeden z najmniejszych ssaków na świecie. Spotkasz go w Polsce

Badylarka pospolita należy do rodziny myszowatych. Dorosły osobnik waży od ok. 5 do 10 gramów, a długość jego ciała to 50-75 mm, z czego głowa to około 15-18 minimetrów. Jest najmniejszym gryzoniem w Polsce i jednym z najmniejszych ssaków na świecie. 

Ubarwienie badylarki jest zmiennie, może być np. jaskraworude, rudobrązowe, czerwonorude. Podbrzusze zwierzęcia jest dużo jaśniejsze niż wierzchnia część futra - białawe, żółte, a czasem szare. Co ciekawe ogon gryzonia jest dwubarwny. Zarówno on, jak i dość duże w porównaniu do reszty ciała tylne łapy pomagają badylarce zwinnie poruszać się wśród traw. 

Badylarka występuje w Europie i w Azji. Mieszka na wilgotnych łąkach turzycowych, na polach, częściej można ją znaleźć w zaroślach nad brzegami wód niż w lasach. Jest bardzo aktywna, śpi przez kilka godzin w nocy, nie zapada też w sen zimowy. Wybiera pożywienie zależnie od pory roku, np. wiosną to zielone części roślin. Zjada też bezkręgowce, nasiona, a nawet zboża. Dlatego jest uważana za szkodnika. 

Gryzoń buduje dwa rodzaje gniazd - sypialne i lęgowe. Zdarza się, że zamieszkuje również w ptasich gniazdach, a na zimę przenosi się do budynków gospodarczych. 

W warunkach naturalnych badylarka może przeżyć od szesnastu do osiemnastu miesięcy. Choć przeciętna długość jej życia jest znacznie krótsza, bo zwierzę ma wielu naturalnych wrogów, np. sowy, koty. W sytuacji zagrożenia stara się wtopić w otoczenie i zastyga bez ruchu. Jeżeli zostanie zauważona na trawie, rzuca się w gęstwinę. W hodowli ma szansę przeżyć od dwóch do nawet czterech lat. 

Źródła: ekologia.pl, encyklopedialesna.pl, encyklopedia.pwn.pl, medianauka.pl