Wyjadają kleszcze z ogródka. Zapomniana zaleta perliczek

Kleszcze to drobne pajęczaki, które żywią się krwią ssaków, ptaków, a nawet gadów. Są nosicielami groźnych chorób dla człowieka, takich jak borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu. Ich obecność w otoczeniu ludzkich osiedli stanowi poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego. Dla człowieka niebezpieczne są wszystkie stadia rozwojowe kleszcza: larwa (do 1 mm długości), nimfa (ok. 1,5 mm długości) oraz osobnik dorosły. 

Przeczytaj także: Były dumą Polski. Dziś jest ich coraz mniej

Okazuje się, że kleszcze także padają ofiarą innych gatunków. Ich naturalnymi wrogami są m.in. mrówki, chrząszcze, ropuchy, jaszczurki, ryjówki, myszy oraz szczury. Co ciekawe, niektóre ptaki, takie jak bąkojady czerwonodziobe żywią się kleszczami, oczyszczając z nich inne zwierzęta. Podobną taktykę przyjęły także czaple złotawe. Pajęczaki są szczególnie łatwym łupem po żerowaniu, kiedy napite krwią stają się większe i bardziej widoczne dla drapieżników.

Perliczki (łac. Numida meleagris) to ptaki pochodzące z Afryki, które zyskały popularność na innych kontynentach jako ptactwo domowe za sprawą smacznego mięsa i dobrych zdolności adaptacyjnych. To ptaki naziemne, które spędzają większość czasu na poszukiwaniu pożywienia. Perliczki są wszystkożerne, a ich dieta obejmuje także kleszcze, dzięki czemu mogą stać się sojusznikami w walce z tymi pasożytami.

Badania przeprowadzone na początku lat 90. XX wieku w stanie Nowy Jork, opublikowane w czasopiśmie "The Wilson Bulletin" w 1992 roku, wykazały, że obecność perliczek może znacząco ograniczyć liczbę dorosłych kleszczy na trawniku. W eksperymencie prowadzonym m.in. na zlecenie Seatuck Foundation, wprowadzenie perliczek do wydzielonych stref skutkowało redukcją występowania kleszczy od 80% do nawet 100% w porównaniu z terenami kontrolnymi. Warto jednak podkreślić, że badanie miało ograniczoną skalę i dotyczyło głównie dorosłych kleszczy na trawnikach, a nie całej populacji tego gatunku w różnych stadiach rozwojowych oraz w różnych typach siedlisk. 

Źródło: naukawpolsce.pl, zbadajkleszcza.pl, aptekarosa.pl

Publikacja naukowa: perliczki: Duffy, D.C., Downer, R., Brinkley, C. (1992). "The effectiveness of Helmeted Guineafowl in the control of the Deer Tick, Ixodes dammini." The Wilson Bulletin, 104(2): 342-345.