Przypomina pietruszkę. Jest silnie trujący
Szczwół plamisty, znany również jako psia pietruszka, szaleń plamisty czy pietrasznik plamisty, to jedna z najniebezpieczniejszych roślin występujących w Polsce. Choć z pozoru przypomina niegroźną pietruszkę lub pasternak, jej spożycie może prowadzić do ciężkiego zatrucia, a nawet śmierci. Jak wygląda i gdzie najczęściej występuje ta roślina? Jak rozpoznać objawy zatrucia? Sprawdź, co warto wiedzieć o tej toksycznej roślinie z rodziny selerowatych.
Szczwół plamisty (łac. Conium maculatum) to dwuletnia roślina zielna z rodziny selerowatych. Powszechnie występuje w całej Europie, a także w innych rejonach świata. Rośnie głównie na łąkach, pastwiskach, przy drogach, w rowach i na nieużytkach. Ze względu na swoje toksyczne właściwości, uznawana jest za jedną z najbardziej trujących gatunków wśród tej rodziny roślin. Już w starożytności szczwół plamisty był znany jako silna trucizna. Od napoju przygotowanego na jego bazie miał umrzeć sam Sokrates.
Z wyglądu szczwół plamisty przypomina dobrze znaną pietruszkę – ma podobny pokrój i liście. Dorasta zwykle do wysokości 120–180 cm. Charakterystyczna jest jego łodyga – rozgałęziona, z widocznymi, ciemnofioletowymi plamkami. Kwiaty szczwołu są białe, drobne, zebrane w charakterystyczne baldachy, typowe dla roślin z tej rodziny. Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia, natomiast jej owoce dojrzewają pod koniec lata.
Jego liście są trzykrotnie pierzaste, a korzeń długi, palowy i kremowo-żółty. Szczwół plamisty po roztarciu wydziela nieprzyjemny zapach, co może być istotną wskazówką przy próbie identyfikacji. To właśnie dzięki tej woni oraz fioletowym plamkom na łodydze można odróżnić go od podobnych, ale nieszkodliwych gatunków, takich jak np. trybula leśna.
Za toksyczność tej rośliny odpowiada m.in. koniina, związek paraliżujący zakończenia nerwowe. Działa podobnie jak kurara, prowadząc do całkowitego unieruchomienia mięśni, w tym tych odpowiedzialnych za oddychanie. Szczególnie zagrożone są osoby, które nieświadomie pomylą szczwół z roślinami jadalnymi – np. podczas zbierania dzikich ziół. Objawy zatrucia mogą pojawić się bardzo szybko – w zależności od ilości rośliny, jaka została spożyta.
Na początku mogą wystąpić nudności, wzmożone ślinienie i osłabienie. Stopniowo pojawia się drżenie i ból mięśni, które mogą przejść w paraliż. Osoba zatruta może mieć trudności z mówieniem, zaburzenia równowagi oraz rozszerzone źrenice. Przy zatruciu szczwołem plamistym często dochodzi też do spadku temperatury ciała i nieregularnej pracy serca oraz częstego oddawania moczu. W ciężkich przypadkach zatrucie może prowadzić do zaburzeń świadomości, konwulsji, śpiączki, a nawet porażenia ośrodka oddechowego i śmierci na skutek uduszenia.
Źródła: farmer.pl, wylecz.to
Zobacz też:
Różowy Księżyc zabłyśnie na nocnym niebie. Pełnia wyznacza ważną datę
Budzą się ze snu dopiero na początku kwietnia. Te żółwie to prawdziwe śpiochy